มะค่าโมง
 

ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Afzelia xylocarpa  (Kurz.) Craib
วงศ์ : LEGUMINOSAE -  CAESALPINIOIDEAE
ชื่อสามัญ :
ชื่ออื่น  เขง เบง (เขมร-สุรินทร์) มะค่าใหญ่ (กลาง) มะค่าหลวง มะค่าหัวคำ (เหนือ)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 30 เมตร ใบ ประกอบแบบขนนก เรียงสลับ ใบ ย่อย 3-5 คู่ รูปไข่แกมขอบขนาน กว้าง 4-5 ซม. ยาว 5-9 ซม. ดอก ช่อ  ออกที่ปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงสีเขียว 4 กลีบ กลีบดอกสีชมพู 1 กลีบ ผล เป็นฝักแบน เปลือก แข็งและหนา สีน้ำตาล เมล็ดแข็งสีน้ำตาล มีเยื่อสีส้ม
ประโยชน์
:  
เนื้อไม้  สีน้ำตาลอมเหลืองอ่อน  แข็ง  เหนียว  ทนทาน  ขัดและชักเงาได้ดี  ใช้ทำเสา  รอด  ตง  พื้นไม้เครื่องบน  ต่อเรือ  เครื่องกลึง  พานท้ายปืนและรางปืนทำกลองโทน  รำมะนา  เปลือก  ทำน้ำฝาดสำหรับฟอกหนัง  เมล็ดอ่อนเนื้อใน รับประทานได้ ตำรายาไทย ใช้ ลำต้นบริเวณที่เป็นปุ่ม ซึ่งรสเบื่อเมา ถ่ายพยาธิและรักษาโรคผิวหนัง หรือต้มเอาไอรมหัวริดสีดวงทวาร ทำให้แห้ง ยาพื้นบ้านใช้ เปลือกต้น ผสมกับเปลือกต้นมะค่าแต้อย่างละครึ่งกำมือ ทำเป็นยาประคบแก้ฟกช้ำ ปวดบวม หรือผสมกับรากพังคีอย่างละครึ่งกำมือเป็นยาสมานแผล

ที่มาของข้อมูล สยามไภษัชยฤกษ์ ภูมิปัญญาของชาติ คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล