สำมะงา
 

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Clerodendrum inerme  (L.) Gaertn.
วงศ์ :  LABIATAE
ชื่อสามัญ : Garden Quinine
ชื่ออื่น เขี้ยวงู (ประจวบคีรีขันธ์)  ส้มเนรา (ระนอง) สักขรีย่าน (ชุมพร) สำปันงา (สตูล) สำมะลีงา สำลีงา (ภาคกลาง ,ภาคตะวันออก) คากี (ภาคใต้)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์  ไม้พุ่มรอเลื้อย แตกกิ่งระเกะระกะ ขึ้นเป็นกลุ่มๆ ตามเนินทรายเก่า ใบ สีเขียวเข้ม หนา ดอกคล้ายดอกเข็ม กลีบดอกติดกันเป็นหลอดยาว ผลรูปไข่และมีร่อง
ประโยชน์ : ใบมีสารรสขมละลายน้ำได้ เป็นพวกแอลคาลอยด์ 6 ชนิด มี 4-methylscutellarein และ pectoringenin, cholesterol, steroid มีน้ำมันที่มี unsaponified matter ประกอบด้วย higher fatty alcohol อื่น ๆ เถ้าจากใบมีเกลือแกง 24%  ใบสด - รักษาโรคผิวหนัง บรรเทาอาการบวม ฟกช้ำจากการหกล้มหรือกระทบกระแทก เอวเคล็ด ใช้ใบสดตำผสมเหล้า แล้วอุ่นใช่ไฟอ่อนๆ ทาถูบริเวณที่มีอาการ แก้ฝี ผิวหนังมีผื่นคัน มีน้ำเหลือง ใช้ใบต้มเคี่ยวเอาน้ำชะล้างบริเวณที่มีอาการ แก้โรคผิวหนังผื่นคัน โดยต้มน้ำอาบ