เอื้องพร้าวดง

ชื่อพฤกษศาสตร์: Phaius indochinensis Seidenf. & Ormer.

วงศ์ : ORCHIDACEAE

กล้วยไม้ดิน สูง 50-80 เซนติเมตร โคนเป็นลำลูกกล้วยทรงกลม มีกาบใบหุ้ม ใบเดี่ยว รูปรีแกมขอบขนาน แผ่นใบย่นเป็นจีบ ดอกใหญ่บานเต็มที่กว้าง 5-6 เซนติเมตร จำนวน 8-12 ดอก ออกเป็นช่อตั้งตรงไม่แตกแขนงจากโคนกอ ยาว 50-70 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงและกลีบดอกด้านในสีน้ำตาลอมแดง ด้านนอกสีขาว กลีบกระเป๋าห่อเป็นหลอด ผิวนอกสีชมพูอ่อนหรือสีชมพูอมน้ำตาล ปลายผายออก มีขลิบลายสีแดง

เขตกระจายพันธุ์และถิ่นกำเนิด : ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ของไทย ต่างประเทศพบที่เวียตนาม ขึ้นในป่าดิบเขาที่โปร่ง หรือชายป่าดิบที่มีร่มรำไร ระดับความสูง 500-1,500 เมตร ออกดอกเดือน ตุลาคม-มกราคม

สถานภาพ : พืชหายากและใกล้สูญพันธุ์