นกสองหัว


ย้อนกลับ	Home
นกสองหัว	บนสวรรค์แห่งนก มีเทวดานกเป็นผู้ปกครอง บรรดานกกาที่ทำความดีทั้งหลาย ได้ขึ้นมาอยู่บนสวรรค์ สวรรค์ของนกมีแต่ความสุขสบาย นึกคิดอะไรก็สมดังใจ แต่มาวันหนึ่ง เทวดาแห่งนกเกิดทำขนปีกอันหนึ่งร่วงลงมาสู่พื้นโลก ขนปีกแห่งเทวดานก เมื่อตกลงมาถึงพื้นดินก็ถูกแย่งชิงจากนกทั้งหลาย ใครได้ขนแห่งเทวดานก จะได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ เป็นผู้ครองโลกในบรรดานกทั้งหลาย เทวดานกเห็นว่าจะเป็นที่เดือดร้อนโดยทั่วไป เกรงว่านกตัวที่ได้ขนของเทวดานกไป จะทำให้โลกของนกเดือดร้อน วุ่นวาย เทวดานกจึงมีบัญชาให้นกหนุ่มตัวหนึ่งบินลงมาจากสวรรค์ ติดตารมนำขนนกกลับคืนไป
	นกหนุ่มทำงานครั้งนี้สำเร็จด้วยดี เทวดานกพึงพอใจมาก จึงเอ่ยปากให้นกหนุ่มขอรางวัล นกหนุ่มได้มีโอกาสลงมายังโลกของนก รู้สึกติดใจ พอใจ ยิ่งกว่าการอยู่บนสวรรค์ ดังนั้นนกหนุ่มจึงเอ่ยปากขอลงมาอยู่ยังโลกของนก ไม่ขออยู่บนสวรรค์อีกต่อไป เทวดานกได้ฟังดังนั้น ก็อนุญาตและถามขึ้นว่า " เจ้าต้องการเพียงแค่นี้เองหรือ " นกหนุ่มจึงคิดว่า ถ้าตนลงไปอยู่บนโลกของนก จำต้องมีสิ่งพอเศษเหนือนกอื่นๆ จะลงไปอย่างธรรมดาคงไม่ดีแน่นอน คิดได้ดังนั้นจึงเอ่ยปากขอขึ้นอีกว่า " ข้าพเจ้าขอหัวเพิ่มขึ้นอีกหัวหนึ่ง จะได้มีสองหัว ยิ่งใหญ่กว่าใครๆ " เทวดานกได้ฟังก็หัวเราะ พลางพูดว่า " เจ้าจะเอาอย่างนั้นหรือ มันผิดธรรมชาตินา เจ้านกหนุ่ม " " เอาอย่างนั้นครับท่าน " นกหนุ่มยืนยัน เทวดานกจึงให้นกหนุ่มบังเกิดหัวเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งหัว นกหนุ่มกลายเป็นนกที่มีสองหัวท่าทางน่าเกรงขามและรู้สึกพอใจเป็นอันมาก

          นกหนุ่มลงมาอยู่ยังโลกแห่งนก
          ด้วยความลำพองใจและหยิ่งในความพิเศษของตัวเอง บรรดานกทั้งหลายพากันเกรงกลัวและเข้ามานอบน้อม ยอมรับนับถือ
          นกหนุ่มภาคภูมิใจในหัวสองหัวของตัวมาก มันจะบินขึ้นบนท้องฟ้า แล้วชูคอเต็มที่ เพื่ออวดความพิเศษของตัวเอง
          " โน่นแนะ นกสองหัว โน่นแน่ะ นกสองหัว ผู้ยิ่งใหญ่ " บรรดานกทั้งหลายพากันกล่าวขานดังนี้ ในยามที่นกสองหัวบินอวดตัวไปมา
          แต่ไม่นานนัก นกสองหัวก็รู้สึกลำบาก
          มันรู้สึกว่าในขณะบิน จะกางปีกบินไม่ค่อยถนัด น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น และก่อนจะถลาขึ้นบินยิ่งลำบากเข้าไปอีก เพราะเกะกะหัวของตัวเอง ดังนั้นมันจะบินอยู่บนท้องฟ้าได้ไม่นาน ก็จะรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเร็ว และความคิดของสองหัวก็เริ่มแตกต่างกัน ในขณะที่หัวข้างหนึ่งคิดจะบินไปทางทิศตะวันออก แต่หัวอีกข้างหนึ่งกลับต้องการจะบินไปทางทิศตะวันตก
          " เฮ้ย ไปตะวันออกซิ ที่นั่นมีอาหารสมบูรณ์ " หัวหนึ่งพูดขึ้น ไม่ค่อยสบอารมณ์มากนัก
          " ไม่ " อีกหัวหนึ่งแย้ง " ทิศตะวันออกมีนกบินไปมากมาย ไปตะวันตกดีกว่า "
          กว่าหัวทั้งสองจะตกลงกันได้ ก็เป็นเวลาสายมากแล้ว
          บินไปถึงที่หาอาหาร ปรากฎว่าแมลงหรือหนอน ถูกนกตัวอื่นๆ เก็บกินไปแทบหมดสิ้น
          " เพราะแกนั่นเทียว เจ้าหัวขี้เลื่อย " หัวหนึ่งต่อว่าอีกหัวหนึ่ง
          " ไม่จริง เพราะแกนั่นแหละ " อีกหัวหนึ่งค้าน
          หัวนกทั้งสองจึงโกรธกัน ไม่ยอมพูดกันอีกต่อไป
          คืนนั้นนกหนุ่มต้องนอนค้างที่นั่น ไม่ต้องบินกลับรัง เพราะหัวทั้งสองไม่สามัคคีกัน ต่างก็ไม่ยอมให้ปีกบิน

           ทั้งหนาวเหน็บและทั้งหิว คืนนั้นทั้งคืนนกหนุ่มไม่มีความสุขเลย
          เช้าขึ้นมา ก็มีเรื่องอีก หัวข้างหนึ่งจะบินกลับ อีกข้างหนึ่งไม่ยอมกลับ จะหากินอยู่ที่นี่
          นกหนุ่มนั้นทั้งหิวและอ่อนเพลีย
          พอดีมีหนอนตัวหนึ่งคลานมาใกล้ๆ หัวข้างหนึ่งหันไปหาหนอนเพื่อจะกินเป็นอาหาร แต่หัวอีกข้างหนึ่ง มองเห็นตั๊กแตนเข้าพอดี จึงพุ่งไปทางตั๊กแตน
          นกหนุ่มแนบจะถูกฉีกร่างออกเป็นสองซีก
          หัวทั้งสองไม่ยอมกันเลย หนอนก็หนีไปได้ ตั๊กแตนก็บินไปไกล
          " เพราะเจ้านั้นแหละ " หัวหนึ่งร้องขึ้นไม่พอใจ
          " ไม่ใช่ " อีกหัวหนึ่งโมโห หันมาจิกเข้าที่หัวแรก
          หัวทั้งสองโกรธกันมาก จิกกันเป็นพัลวัน จนมีเลือดไหลออกมา
          นกหนุ่มรู้สึกเจ็บสุดประมาณ ทั้งหิวและอ่อนแรง จึงร่วงหล่นลงไปยังพื้นดินหัวทั้งสองก็ยังไม่เลิกราต่อกัน
          นกหนุ่มแทบจะหมดแรงสิ้นใจตาย หัวทั้งสองก็บาดเจ็บ อ่อนแรงไปด้วยกัน
          นกหนุ่มได้คิด การมีหัวถึงสองหัวนั้น ดูเหมือนว่าจะเกินความจำเป็น มันรู้ตัวในตอนนี้เองว่า มันได้คิดผิดไปแล้ว จึงได้นึกถึงเทวดาแห่งนก ขอให้ลงมาช่วยเหลือตน
          " ฮะ ฮะ ฮ่า " เทวดาแห่งนกปรากฎกายขึ้น
          " ก็เจ้าอยากได้ของเจ้าเอง เจ้านกหนุ่ม ข้าก็ตามใจเจ้า การจะมีอะไรพิเศษเหนือใคร จะต้องคิดให้ดี มันต้องให้เหมือนๆ ผู้อื่นเขานั่นแหละจึงจะดี ความพิเศษของเจ้า น่าจะเป็นความดี ความขยัน หรือความเป็นผู้นำมากว่า ไม่ใช่ว่าจะมีสองหัว สี่ขา หกปีก ฮะ ฮะ ฮ่า " เทวดาแห่งนกหัวเราะต่อ
          นกหนุ่มเริ่มเข้าใจตัวเอง และเข้าใจคำพูดของเทวดานก เทวดานกรู้สึกสงสาร จึงเอ่ยปากบอกให้หัวข้างหนึ่งหายไป
          นกหนุ่มกลับมีเพียงหัวเดียว ค่อยๆพยุงตัวยืนขึ้น ก้มศีรษะกล่าวขอบคุณเทวดานก แล้วจึงโผบินกลับรังในขณะที่บินไป มันคิดกับตัวเองว่า
          " เราคิดผิดมากตั้งแต่แรก เกิดเป็นนกอย่างเรา มีหัวเพียงหัวเดียวก็ถมเถไปแล้ว ความพิเศษที่มีสองหัวหรืออื่นๆ มีค่าน้อยกว่าการมีหัวเดียวและมีความดีประกอบกันไป...

เรื่องโดย... ส. พุ่มสุวรรณ
ภาพโดย...สมบัติ คิ้วฮก
จากหนังสือวันเด็กแห่งชาติ 2543